2018 yazında kayınçom Atıl'la bir gece çadır konaklamalı bisiklet turu gerçekleştirdim... Bisikleti olup tur hayali kuranlar için yaz zor geçer. Bir yerlere gidilmelidir ama zaman var mıdır, varsa da aileden izin alınabilir mi, para yeterli midir, nerede kalınacaktır türü pek çok soru akla gelir... Herşeyin olur olduğu o günün tarihini netleştirmek zordur. Atıl ve benim içinde aynen böyle oldu. Sonunda hanımlardan izin alındı, çocuklar güvenli yerlere bırakıldı ve bir hafta rötarla yola çıkıldı... Güzelbahçe'de buluştuğum Atıl'ın ilk uzun turu olacaktı. Önce Seferihisar'a ulaşmaya çalıştık. Çamlı sonrası dik yokuşta soluğumuz yetmeyince bisikleti sürükledik ama daha sonrası çok kolay geçti. Seferihisar yazlıkta geçen akşam sonrası sabah erkenden yola çıktık. Akarca'nın sonlarında yaptığımız kahvaltı oldukça keyifliydi. Kendi aramızda konuşmalarımızı duyan bir bayan kendi yetiştirdiği acurları ikram etti. Akarca çıkışı sonrası gerçek tur başladı. Güneşin altında bir iki kısa rampa sonrası ilk ve tek uzun eğimli rampa bizi bekliyordu. Atıl bisikletini sürüklemek zorunda kaldıysa da ben ağır ağır tırmanabildim. Rampa sonrası yeni projem olan "İyi İnsanlar" fotoğraflarımın ilkini çektim. Doğanbey'den sonra bizi düzlük bekliyordu. Çorba molası ardından Ürkmez'de uzunca bir benzin istasyonu molası yaptık.Kuşadası hedefiyle çıktığımız yol 35 kilometre sonra Gümüldür Hipocamp'da sonlandı... Deniz ve dinlenme ardından yenen kamp yemeği ve ardından ilk kez kullandığım çadırda gece yatarken şişirilebilir matın ne kadar önemli olduğunu anlamış oldum... Ertesi sabah geriye dönerken çıktığım rampalarda gelecek yılın planlarını yaparken Atıl bisiklet mi, motorsiklet mi sorusunu kendine soruyor mu diye düşünüyordum...