Freddie Mercury ekseninde Queen grubunun hikayesini anlatan "Bohemian Rhapsody" filmini tüm kuşkularımla izledim ama epeyce beğendim... Seyrettiğim biyografik filmler çoğunlukla belli bir şablondan çıkmış, sanatsal kaliten çok kitleyi toplama amaçlı filmlerdi... Queen'se uzun süredir unutuğum, stadlarda çalınan "We are the champions", anaokul gösterilerinde karşıma çıkan "We will rock you", ortası kesik "Bohemian Rhapsody"di benim için. Kaset döneminde arşivimde 2-3 kaseti bulunan grubun son albümü "Innuendo" unutulmazdı. Müzik dostlarım arasında Pink Floyd, King Crimson, Camel varken Queen'in pek sözü edilmez ama elbette sevilirdi. Freddie Mercury'nin AİDS hastalığı ve ölümüyse bende Kurt Cobain kadar bile etki bırakmadı. Filmi eski günlerin hatırına, sinemada müzik dinlemenin keyfine ve "başka sinema"da o saatte daha güzel bir film olmadıği için eşimle beraber izlemek istedim. Sinemadan çıkan ilk çiftin film hakkındaki kötü yorumları canımı sıksa da biletler artık alınmıştı. Nedense ekşi sözlük yorumları gayet iyiydi... Sonunda film bitti... Az sayıdaki seyirciler arasında filmin "Live Aid" sahnelerinin ardından salonda alkışlayan tek bendim... Freddie'yi oynayan "Rami Malek" oldukça iyiydi. Filmin bitiminde yazıları okuyansa biz dahil iki çiftti...