mubi'de izlediğim ve etkilendiğim bir başka film olan 'The Plagiarists' yani İntihaciler, 2020'lerin dünyasında bile cep telefonu yada 90'ların handycam kamerası ile film çekileceğinin bir kanıtı. Tabi senaryo ve oyunculuk ustaca olursa... Film konusunu ekşi sçzlüğkte bir yazar çok iyi özetlemiş...:
"yönetmenliğini peter parlow'un yaptığı 2019 yapımı 76 dakikalık bir film "intihalciler". öyle bir lo-fi kalitedir ki, filmi izlerken bazı sahnelerde ütüyle mi çektiler acep diye düşündürür. hiçbir kitabı basılmamış bir "yazar" olan anna ile görüntü yönetmeliğinden öteye geçememiş kariyeriyle bir "yönetmen" olan tyler sevgilidir. tanışmalarına vesile olan arkadaşları allison'ın şehir dışındaki evine gitmek üzere yola çıkan çiftimizin arabası bozulur. yeterli paraları da olmayan çift, kendilerine yardıma gelen afroamerikan bir adamın teklifini çekimser bir şekilde kabul ederler. çift, adamın uğraşlarını ve konuşmalarını, adamın giyim kuşamı ve tavırlarıyla bağdaştıramadıklarından içten içe bir kibir beslerler. belki de kendilerine yaptıkları iyilikliklerin karşılığında bir teşekkürde bulunmayı da bu yüzden çok görürler. aylar sonra, okuduğu kitaptaki cümlelerin birebir adam tarafından o akşam alıntılandığını fark eden anna büyük bir şok yaşar. yönetmen bu şok ile çifte kendi yaratıcılıklarını sorgulatmak istemiş ancak filmin sonunun bu yüzleşmeden çok "edebiyatın sinemadan daha üstün bir sanat olduğu" vurgusuna takılması filmin odağına aldığı konunun havada kalmasına sebep olmuştur."
lo-fi filmler "Muhteşem efektlerden daha fazla spekülasyona sahip filmler. Büyük bütçelere göre daha büyük fikirlere odaklanmış" olarak tanımlanmaktalar. Ayrıca bu tarz filmler yukarıda bahsettiğim filmde adı sıkça geçen ünlü yönetmen Lars Von Trier'in sinema manifestosu "dogma 35"e de çok uygun yapımlar (sanırım, çok emin değilim...)
Filmde beni etkileyen oyunculuk ve konu dışında her ne kadar eski bir kamera ile çekilse bile çekim tekniğinin, çerçevelemenin, tüm kadraj hatası gibi görünen çekim anlayışının filmin ruhunu, senaryoyu bizim hissetmemiz için ustaca, belki doğaçlama, rastlantısal olarak çekilmesi...
